یاد تو

یاد تو همیشه در دلم سبز می‌ماند

یاد تو همیشه سبز، همیشه سبز می‌ماند
یاد تو ،چون درختی تناور در من ریشه دارد
با شاخه‌های بسیار و برگ‌های بی‌شمار

یاد تو، چون چشمه‌، چون رود، در دلم می‌جوشد،

جاری می‌شود، به جنگل‌های پر درخت می‌رسد

هر آ نچه می‌بینم، سبزی نگاه توست،

چون درخت همیشه بهار

یاد تو

استوار، چون قله‌ دماوند

یاد تو در آسمان دلم اوج می‌گیرد،

فرود می‌آید،

نفس می‌کشد،
رشد می‌کند،

دوباره بر فراز قله،

در بلندترین نقطه‌، به نور می‌رسد،

به نور…

 مهتاب صادقی

1402/4/13