یادداشت‌های من از دوره جامع فن بیان_ هوش کلامی

هوش کلامی

شما خواننده عزیز در جلسات قبل از دوره شصت روزه فن بیان مطالبی را خواندید. در این نوشته، دوره را با هوش کلامی پی می‌گیریم.

از این که طبق هوش هشتگانه گاردنر هوش کلامی_زبانی یکی از انواع هوش‌ها و قابل دست‌یابی است، خوشحال شدم.

اگر پرسش زیر را هر روز از خود بپرسیم، به کمک تکنیک‌های موجود می‌توانیم دایره واژگان‌مان را گسترش دهیم.

📌امروز کدام کلمه تازه را به دایره واژگان فعالم می‌افزایم/افزودم؟

این سؤال راه به هوش کلامی می‌برد.

این نکته جالب است که ما نیاز به ساختن واژه‌های جدید نداریم، چون واژه‌های بسیاری در ذهن خود آماده داریم که بدون استفاده بایگانی شده‌اند.
کافی است کلمات بایگانی را از ذهن خود بیرون بکشیم و در گفته‌ها و نوشته‌ها به کار ببریم.

یکی از انواع هوش‌ها، هوش کلامی_ زبانی است.


قابل توجه است که فقط ۳۰ _۴۰ درصد هوش کلامی-زبانی وابسته به ژن‌های ما و غیر قابل تغییر است. ۷۰ درصد بقیه بسته به تمرین، تلاش و آموختن فنون بیان، دست‌یافتنی است.

یاد بچه‌هایی افتادم که از کودکی در حرف زدن مشکل دارند. در جمع کم می‌آورند و خجالت می‌کشند.
و بچه‌هایی که به خاطر داشتن هوش کلامی ارثی به خوبی و بدون حجالت در جمع‌ها صحبت می‌کنند و تشویق می‌شوند.

بیایید فرض را براین بگذاریم که یک نفر با ده درصد هوش کلامی تلاش می‌کند تا هفتاد درصد خودش را در این زمینه رشد دهد.
در مقایسه، فردی با هوش کلامی ۳۰ درصد ژنتیکی دنبال آموختن نمی‌رود و در همان حد باقی می‌ماند.
به این ترتیب، فرد آموزش دیده هوش کلامی_زبانی خود را تا ۸۰ درصد بالا می‌برد. و فرد آموزش ندیده به هوش کلامی 30 درصد ژنتیکی خود بسنده می‌کند.

هوش کلامی_زبانی آموختنی است. ما می‌توانیم با تمرین‌های مکرر مسیرهای عصبی جدید بسازیم و نه تنها دایره واژگان خود را گسترش دهیم، بلکه عادات جدیدی در خود ایجاد کنیم.

باید یاد بگیریم به کمک نرون‌های عصبی مغز که با هم در ارتباطند، مسیرهای عصبی جدید بسازیم.
از نظر علوم اعصاب و نوروساینس وقتی مسیر عصبی جدید ساخته می‌شود، پیام‌های عصبی از مغز به ماهیچه‌های دست و زبان یا هر ماهیچه دیگر می‌رسد.

وقتی برای اولین بار می‌خواهیم مسیرعصبی جدید بسازیم کار بسیار دشوار است.
اما با آگاهی می‌توانیم بارها و بارها عادت‌های جدید را تمرین و تکرار کنیم، یا مهارتی بیاموزیم و به کمک مسیر عصبی جدید، به جای یک جنگل تاریک در مغز خود اتوبان داشته باشیم.

تکنیک ۷×۷

این تکنیک به ما کمک می‌کند واژه‌های جدیدی را به دایره واژگان فعال خود بیفزاییم.
به این ترتیب که ابتدا سیستم واژه‌ربای مغز را فعال می‌کنیم. بعد واژه‌ جدید را از هر منبعی جذب می‌کنیم.
با کلمه جدید جمله‌های مختلف می‌سازیم و به مدت ۷ روز، هر روز ۷ بار جمله‌ها را تکرار می‌کنیم.

با روش ۷×۷ کلمات جدید وارد دایره واژگانی ما می‌شوند و دایره محدود واژگان ما را گسترش می‌دهند.

امروز عصر با دوستان عزیزی در کافه‌کتاب بودم.
واژه‌هایی جون «همٓت عالی»، «اهل همٓت» را از میان ابیات منطق‌الطیر عطار جذب کردم.
تصمیم دارم با روش ۷×۷ این واژه‌ها را از انباری ذهنم بیرون بکشم و به دایره واژگان فعالم بیفزایم.

باشد با همت‌ عالی، اهل همٓت و تلاش باشم.

ویژگی افراد با هوش کلامی بالا

1. افرادی که هوش کلامی بالایی دارند، معمولن متقاعدکننده حرف می‌زنند. چرا؟ چون برایشان مهم است از کلماتی استفاده کنند که شنوندگان را متقاعد نمایند.

2. افرادی که هوش کلامی بالایی دارند، معمولن شنوندگان فعالی هستند. خوب گوش می‌دهند، به موقع سکوت می‌کنند. نیازها را بیرون می‌کشند و در پاسخ به همان نیازها حرف می‌زنند، اضافه حرف نمی‌زنند.

3. افرادی که هوش کلامی بالایی دارند، درک کلامی بالایی هم دارند. مفهوم را خوب منتقل می‌کنند. کلمات زیادی دم دست دارند و با کمترین حرف، بیشترین تأثیر را می‌گذارند.

4. افرادی که هوش کلامی بالایی دارند، معمولن الهام‌بخش و اثرگذارند. در نوشته‌ها و بیاناتشان ردی از هوش کلامی بالا دیده می‌شود.

5. آدم‌هایی که هوش کلامی بالایی دارند، معمولن نویسنده‌های خوبی هستند. حاضرجواب‌های خوبی‌اند. حاضرجوابی بی‌ادبانه نه، کاملن مؤدبانه. چون کلمه و جمله به اندازه کافی دارند و در هر موقعیت به بهترین شکل ممکن حرف می‌زنند.

تمرین هایی برای برای بالا بردن هوش کلامی وجود دارد.
اولین تمرین، تکنیک 7*7 است که بالاتر توضیحش را دادم.

تکنیک صد کلمه:

همه می‌دانیم که مهره‌های ما برای بالا بردن هوش کلامی، کلمات هستند. ما اول باید کلمات زیاد و متنوعی داشته باشیم تا بتوانیم از این مهره‌ها به‌جا و به‌اندازه استفاده کنیم.
ما برای خوب حرف زدن و حرفهای خوب زدن، به کتاب‌ها، رسانه‌ها و اطلاعات ضروری نیاز داریم. اگر حرف زدن را مثل ساختمان‌سازی در نظر بگیریم، کلمات آجرهای آن هستند.

یکی از تمرین‌ها این است که در مورد یک موضوع دست کم صد کلمه بنویسیم. صد کلمه‌ای که بشوند صد آجر اولیه ما برای نوشتن جمله‌های جدید.
برای گستردن دایره لغات نیاز به ساختن مسیر عصبی جدید داریم و برای ساختن مسیر عصبی جدید باید این کارها را هر روز انجام دهیم و بارها و بارها تکرار کنیم، تا این مسیر زودتر ساخته شود.

شما در هر حوزه‌ای که کار می‌کنید و تخصص دارید، باید بتوانید هر روز یک موضوع را انتخاب کنید و راجع به آن موضوع در دو دقیقه صد کلمه بنویسید.
ممکن است در ابتدای راه سی کلمه بیشتر نتوانیم بنویسیم. نباید ناامید شویم و از مسیر بمانیم، بلکه باید بیشتر به مغزمان فشار بیاوریم. تمرین را بارها و بارها انجام بدهیم و هر روز این مسیر عصبی جدید را بسازیم.

خوشبختانه ما 40 هزار واژه در مغزمان آماده داریم.

از آنجایی که مغز ما هوشمند است. این واژه‌ها را از ابتدای تولد تا به امروز از پدر و مادر، از اطرافیان، رادیو و تلویزیون، پادکست ها شنیده‌ و در بایگانی خود محفوظ دارد.

لطفن همین حالا دست به کار شوید. پیرامون موضوع دلخواهتان مثل «نوشتن»، به مدت دو دقیقه تا می‌توانید کلمه بنویسید. این تمرین را هر روز تکرار کنید و از افزودن کلمات جدید به دایره واژگان فعال‌ خود لذت ببرید.

ادامه دارد…
1403/7/16
تمامی تصاویر با اجازه از آرشیو دوره جامع فن بیان آکادمی خانم فرشته ایران‌نژاد انتخاب شده است.
@mahtabsadeghi48

به اشتراک بگذارید

عضویت در خبرنامه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط