آینده‌ی‌ روز

🌍 آینده‌ی روز

تو را من کشوری آباد،
تو را آزاد،
تو را من خرم و دل‌شاد می‌خواهم

تو را ده سال دیگر
سرزمین سبزه و جنگل،
همه رود و سرود و نغمه و شادی
صدای صلح و آزادی

چشمه‌‌ها جاری

خروشان آبشاران
دشت‌ها در زیر باران
کومه‌ها روشن
پرستوها غزل‌خوان
با لبی خندان
به سوی آشیانه
باز‌می‌گردند

تو را ده سال دیگر
بر لب ساحل
خلیج فارس یا عمان،

نژاد ترک و شیرازی
بلوچ و ترکمن، تازی
به دوشش بافته گیسو
گل‌افشان دختر مهتاب می‌آید

اجاق خانه روشن
رمه در دشت بی چوپان
نی لبک برلب
گوسفندان رام!

تو را چون پنجه خورشید نورافشان،
عروسان سمت حجله،
شازده داماد پای‌افشان

من از امروز می‌گویم
و فرداها برای توست

به‌ یاد کشورم
هرجا که باشم
هر کجا هستم

تو را آباد می‌خواهم،
تو را آزاد می‌خواهم،
همیشه، هرکجا هستم

مهتاب صادقی
۱۴۰۲/۴/۷

به اشتراک بگذارید

عضویت در خبرنامه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط